حافظ در روابط زن و مرد و در سایر موارد اشعاری گفته که ثابت میکند که با وجود اینکه قرآن را از حفظ بود، او یک ضد قرآن و ضد اسلام بود، و در زمان خودش راه حل هایی بهتر از قرآن داشته است و چه بسا اراذل و اوباش مذهبی دایم مزاحم او و خانواده اش میشده اند.
"باِسمِ اَللهِ اَلرَّحمانِ اَلرَّحيمِ .وَٱلَّذِیۤ أَخۡرَجَ ٱلۡمَرۡعَىٰ 4 فَجَعَلَهُۥ غُثَاۤءً اَهوى 5 Surah Al-Aʿlā. " "به شناسهء بی کمداشت خُدا بارآورندهء همه فرا بارآورندهء ویژه .هم تا داشت بیرون آوَرَد چراگاه ۴ پس گذاشتش خاشاکی ربوده شونده ۵ دسته بندی شدهء برترین." بدیدم چنین نیست که گفتید همچنان که در سروده هاش گفته برخی ها او را کافر=زیروروکار بی آیین رِند=~رانده شده؟ خوانده اند از رو نادانی سرودهء زیر را دارد: ) عیشم مدام است، از لعل دل‌خواه کارم به کام است، الحمدلله ای بخت سرکش! تنگش به بَر کش گه جام زر کش، گه لعل دل‌خواه ما را به رندی، افسانه کردند پیران جاهل، شیخان گمراه از دست زاهد، کردیم توبه و از فعل عابد، استغفرالله جانا چه گویم، شرح فراقت؟ چشمی و صد نم، جانی و صد آه کافر مبیناد، این غم که دیده‌ست از قامتت سرو، از عارضت ماه شوق لبت برد، از یاد حافظ درس شبانه، ورد سحرگاه) با اینرو این ناچیز نباید راه سراینده ها را در پیش گیرم چه که دچار دوگانگی میشوم که بهترین رهنما همین سخنش قرآن هست که میگوید برای نزدیکسرا دوستی نماز=صلاة=پیوستن را دنبال کنید نه گمانبافیُ دگردوستی جورِ پایینترهای "اَلله""بی کمداشت خُدا" چه پیامبرها چه سراینده ها چه شیفتگی به جفتُ خانوادهُ داراییهای چشم نوازِ گذرا که جورِ علفی خُشکُ جدا با کهربا=کاهربا الکترسیته میشوند پناه برش با یادش گفتن سرنگون سمت همنشینی خانه اش در مکه
"باِسمِ اَللهِ اَلرَّحمانِ اَلرَّحيمِ
پاسخحذف.وَٱلَّذِیۤ أَخۡرَجَ ٱلۡمَرۡعَىٰ 4
فَجَعَلَهُۥ غُثَاۤءً اَهوى 5
Surah Al-Aʿlā. "
"به شناسهء بی کمداشت خُدا بارآورندهء همه فرا بارآورندهء ویژه
.هم تا داشت بیرون آوَرَد چراگاه ۴
پس گذاشتش خاشاکی ربوده شونده ۵
دسته بندی شدهء برترین."
بدیدم چنین نیست که گفتید همچنان که در سروده هاش گفته برخی ها او را کافر=زیروروکار بی آیین رِند=~رانده شده؟ خوانده اند از رو نادانی سرودهء زیر را دارد:
)
عیشم مدام است، از لعل دل‌خواه
کارم به کام است، الحمدلله
ای بخت سرکش! تنگش به بَر کش
گه جام زر کش، گه لعل دل‌خواه
ما را به رندی، افسانه کردند
پیران جاهل، شیخان گمراه
از دست زاهد، کردیم توبه
و از فعل عابد، استغفرالله
جانا چه گویم، شرح فراقت؟
چشمی و صد نم، جانی و صد آه
کافر مبیناد، این غم که دیده‌ست
از قامتت سرو، از عارضت ماه
شوق لبت برد، از یاد حافظ
درس شبانه، ورد سحرگاه)
با اینرو این ناچیز نباید راه سراینده ها را در پیش گیرم چه که دچار دوگانگی میشوم که بهترین رهنما همین سخنش قرآن هست که میگوید برای نزدیکسرا دوستی نماز=صلاة=پیوستن را دنبال کنید نه گمانبافیُ دگردوستی جورِ پایینترهای "اَلله""بی کمداشت خُدا" چه پیامبرها چه سراینده ها چه شیفتگی به جفتُ خانوادهُ داراییهای چشم نوازِ گذرا که جورِ علفی خُشکُ جدا با کهربا=کاهربا الکترسیته میشوند
پناه برش با یادش گفتن سرنگون سمت همنشینی خانه اش در مکه